ابری ترین آسمان زندگیم را در پیش پای تو نوشتم
آنگاه که باران مژه ها صورتی را خیس میکرد تو به چه مینگریستی؟
هستم یا نیستمش را تو خوب میدانی
همین قدر میدانم که خواستم که باشم تو بخواهی خواهم بود
کاش این دل این عقل این عشق دائما در یک سیر بودن!!!
فرصتها چون میگذرند آه دردناکش گوشم را کر میکند
بگو چه چاره کنم؟!!!!
موضوع مطلب : 
