به کربلات اومدم این دل

جا مونده تو حرمت

قرار دل زکفم برده

 غبار رو حرمت.........

آن ساعتی را یاد دارم

که رو به روی گنبدت

خیره خیره نظاره میکردم

و تو گویی

در گوش نسیم

آواز روح بخشی نثارم میکردی

سالیانی است

منتظر تکرار آن لحظه های ناب هستم

حس خوب با توبودن

با تو زیستن

با تو گفتن

از تو شنیدن

از تو دیدن

از تو خواستن

من

ای منیت من

ای من من

تو را چه شده

مگر دردم را نمیشنوی

از چه با من سر لجبازی داری

زود باش خودت را جمع وجور کن

راه بسیار پر پیچ وخم است

نمی خواهی مرا یاری کنی؟

........................................

روز ها ولحظه ها وثانیه ها درگذرند ومن مانده ام وکرم تو