رکعـت شـدو نمـاز شدو حمـد و سوره شد                             آمـد طلسم مسجـدیـان را شکــست و بعد

با یک نــفر شبیه خـودش گشـت روبرو                                  خود را گرفت ثانیه ای روی دست و بعد

آیات نوبری ز درخت انار چیـد                                                و خواند از تشهّدش:از بودو هست و بعد

مِثلِ مَثل شد و به زبان همه شکفت                                     از راه حلق در ته دل ریشه بست و بعد

چون روح در نسوج گیاهان حلول کرد                                     یک خوشه خورد از خودش و کرد مست و بعد

مقداری از ترشّح او را زمین چشید                                       قیمت گرفت خاک اراضی پست و بعد

ما را ببخش ما که گناهی نداشتیم                                       او خواست اهل بادیه را بت پرست و بعد

هر سال گفت تا که بگویند شاعران:                                      در ساعتی شگفت مکعب شکست وبعد...